62 Appartementen

Eind augustus 2010 kreeg AC&P BV de vraag of zij 62 appartementen wilde ontwerpen voor een herontwikkeling, een mooie opdracht met een bijzondere voorwaarde: de omgevingsvergunning diende uiterlijk voor 1 november 2010 ingediend te worden. Twee maanden tijd voor het maken van een ontwerp, overleg met de brandweer, geluid- en Welstandsgoedkeuring was op zich een behoorlijke uitdaging!

Maar de uitdaging was nog iets groter. De stedenbouwkundige van het gebied aldaar had in beginsel de Stadsas van Leidsche Rijn, waar het gebouw aan ligt, bedoeld om met buitenlandse architecten te ontwerpen. De stadsas grenst aan het spoor van en naar Utrecht, vanuit de trein gezien moest een soort tijdslijn ontstaan in de massa’s, gevlinderd maar met een stadse uitstraling.

De communicatie met de buitenlandse architecten bleek echter lastiger dan voorzien, dus besloot de stedenbouwkundige zijn idee te herzien en waren grote Nederlandse namen een mooie vervanging van de beroemde buitenlandse creatieve geesten.

Dat idee is verdedigbaar, totdat er sprake is van herontwikkeling. Een ontwikkelaar heeft dan geen budget voor grote namen. De stedenbouwkundige had hier begrip voor en wilde meewerken aan een herontwikkeling met eventueel een wat onbekender bureau. De projectontwikkelaar wilde een bureau uit Utrecht, de stedenbouwkundige had liever een bureau met een meer Rotterdamse uitstraling. Een samenwerking tussen bureaus was de oplossing. En zo kwam het dat AC&P BV een samenwerking aanging met HP architecten.

Samenwerkingsverbanden zijn redelijk zeldzaam te noemen in architectenland, menig architect vindt het lastig om zijn creativiteit te moeten delen. Een samenwerking kan daarmee een grotere uitdaging worden dan het ontwerpen en indienen van een omgevingsvergunning in twee maanden tijd. Maar het ging goed, heel goed. Na een vliegende start, een aantal ontwerpdagen en veel bellen en mailen is de omgevingsvergunning op tijd ingediend.

Het resultaat mag er zijn, een woongebouw dat aan de voorzijde grenst aan de Stadsas van Leidsche Rijn, en aan de achterzijde aansluiting zoekt bij de bestaande lintbebouwing aan de Utrechtseweg, waar oude tuinderswoningen en nieuwbouw in de vorm van vrijstaande woningen en twee-onder-1-kapwoningen elkaar afwisselen.

Het uiterlijk van het gebouw is stoer en chique. De donkere baksteen, grote ramen en veel glas domineren het beeld. Het gebouw heeft aan iedere zijde zijn eigen kwaliteit. De entreezijde, op het noorden gelegen aan de Stadsas, is vrij stedelijk. Er zijn commerciële ruimten op de begane grond en op de verdiepingen is er uitzicht op de trein van en naar Utrecht.

Aan de zuidzijde, uitkijkend op het bestaande lint met haar oude en nieuwe bebouwing en mooie oude bomen, vormt een dorps uitzicht een leuk contrast met het stedelijke uitzicht aan de noordgevel. De westzijde is een echte woonstraat. Er is schuin uitzicht op het spoor en de balkons hebben middag- en avondzon. Aan de oostzijde wordt het woongebouw ontsloten middels een hek, dat leidt tot het binnenterrein.

Tijdens het ontwerpen is het uitgangspunt geweest dat alle kwaliteiten aan alle zijden van het gebouw, van binnenuit beleefd kunnen worden. In de entree wordt men verrast door de ruime en lichte entreehal. De woningen worden ontsloten via een galerij. Deze is aan de noordzijde voorzien van een glazen gevel die in beginsel dient om het geluid te weren dat vanaf de Stadsas komt. In de vormgeving van deze glazen gevel verwijzen de architecten naar de glastuinbouw, die een rijke historie heeft in het gebied wat nu Leidsche Rijn is.

Er zijn appartementen in verschillende categorieën in het plan opgenomen. Van studio tot vierkamerwoning. De studio’s zijn minimalistisch ontworpen waardoor voor de bewoner maximale vrijheid in indeling ontstaat. Uniek zijn de studio’s op de begane grond: ze hebben een verdiepingshoogte van vier meter! Ook dit is een woning waarin de toekomstige bewoner zijn eigen creativiteit kan uiten.

Elke woning heeft een riant balkon of buitenruimte, grenzend aan de woonkamer, waarvan de meesten zijn gelegen aan de zuidzijde. Verder is in elke woning de maximale beleving van binnen naar buiten door de vele glaspartijen mogelijk gemaakt.

Aan het afgesloten binnenterrein, waar ook geparkeerd wordt, zijn de bergingen gesitueerd. Iedere woning heeft een ruime berging en bijzonder is dat bijna alle bergingen direct ontsloten worden via het binnenterrein. Enkele bergingen bevinden zich in het woongebouw, maar ook de centrale toegangsdeur grenst hier aan het binnenterrein. Verder is er een groene inrichting op het binnenterrein, waar ruimte is voor ontmoeting en ontspanning.

Kortom; een zeer veelzijdig woongebouw met lichte woningen, in een veelzijdige omgeving